-
1 ἐξέχω
2 abs., stand out, be prominent, Hp.VC1;ἐξέχοντα ὦτα Corn.ND27
; ἐξέχοντα convexities, opp. κοῖλα, Pl.R. 602c; τὸ ἐξέχον in painting, Philostr.VA2.20:—[voice] Pass., τὰ ἐξεχόμενα projecting panels, LXX 3 Ki.7.16(29).b of the sun, shine out, appear,ἢν ἐξέχῃ ἕλη κατ' ὄρθρον Ar.V. 771
; ἔξεχ', ὦ φίλ' ἥλιε shine out, fair sun, Id.Fr. 389; πρὶν ἥλιον ἐ. before sunrise, Lexap. D.43.62.c metaph., to be prominent, distinguished,ἀρετῇ Ascl. Tact.7.2
;ὁ ἐξέχων ἀνήρ Demetr.Eloc. 146
;οἱ τῶν στρατιωτῶν ἐξέχοντες Hdn.2.7.7
; ἐξέχει ἐν ἑκάστῳ ἄλλο each has its own distinction, Plot.5.8.4.II to be attached to, depend on, cling to,τοῦ θείου Porph. Marc.11
:—but usu. [voice] Med.,τινός D.H.1.79
, POxy.1027.6 (i A.D.), D.Chr.45.5;σώματα ψυχῶν ἐξέχεται Dam.Pr.99
, cf. Procl.Inst. 100 (but prob. corrupt in sense give up, withdraw from, J.AJ3.12.3).
См. также в других словарях:
υψηλός — ή, ό / ὑψηλός, ή, όν, ΝΜΑ, και ψηλός και αψηλός Ν, θηλ. και ός Α 1. (συν. σε σύγκριση με τον μέσο όρο) αυτός που έχει μεγάλο ύψος (α. «υψηλό ανάστημα» β. «τὴν δ ἐκίχανεν πύργῳ ἐφ ὑψηλῷ», Ομ. Ιλ.) 2. (με τοπ. σημ.) αυτός που βρίσκεται σε αρκετό… … Dictionary of Greek
